Jest to wstrząsający reportaż – oparty na autentycznych zdarzeniach - o sposobach, których imają się ludzie owładnięci obsesją kontrolowania innych wokół siebie, zniewolenia ich i narzucania im życia w strachu i poczuciu nieszczęścia; gorzka opowieść o tym, jacy jesteśmy. Świetnie „się czytający” kryminał, który skłania nas do refleksji na temat potrzeby kontrolowania drugiego człowieka, zwłaszcza, gdy w swoim przekonaniu, kierujemy się szlachetnymi intencjami. Z recenzji Agnieszki Mączyńskiej – Dilis (miesięcznik O SZKOLE) „Jaki obraz Ciary poznajemy z relacji jej męża? Źle gotowała. Czytała nie to, co powinna. Upierała się, żeby samodzielnie zarządzać swoimi pieniędzmi. Kupowała to, co chciała, jadła to, co lubi i bezczelnie oczekiwała, że będzie mogła bez asysty czytać swoją korespondencję… Podobny wizerunek wyłania się z opowieści sąsiadek. Za chuda, nie malowała się, nie słuchała dobrych rad i nie chciała kupić sobie nowoczesnej kuchenki… To, że Ciara zginęła akurat w wyniku uduszenia, wydaje się po trosze ironią losu. Można odnieść wrażenie, ze gdyby nieznany sprawca nie udusił kobiety, życzliwe otoczenie samo wkrótce naprawiłoby to niedopatrzenie. To książka, przy której czytaniu odczuwa się wręcz fizyczną potrzebę zaczerpnięcia powietrza. Każdy z nas bowiem przynajmniej raz w życiu zetknął się z rozmaitymi mechanizmami manipulacji, z ludźmi, którzy pod pozorem życzliwości i pomocy, pragną zdławić w nas wszystko, czym się od nich różnimy i zobaczyć w nas swoje idealne odbicie. [lubimyczytać.pl]